ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Γράφει ο Γιάννης Οικονομίδης
Ο κύβος ερρίφθη και τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας που κατέχονται πλέον από τους Ρώσους μετά τη ρωσική εισβολή αποφάσισαν να ενωθούν με τη Ρωσία.
Ντονιέτσκ, Λουγκάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια θα έχουν πλέον τη ρωσικη σημαία, όπως ακριβώς και η Κριμαία.
Από πόρτα σε πόρτα, οι Ρώσοι στρατιώτες περιφέρονταν με μια διαφανή κάλπη και μια προσταγή : «Ψηφίστε!»
Ο προφανής λόγος για τα θετικά δημοψηφίσματα πρόκειται το ότι οι Ουκρανοί κάτοικοι των συγκεκριμένων περιοχών αισθάνονται Ρώσοι και έχουν ως μητέρα πατρίδα την Ρωσία.
Τα 30 χρόνια της ανεξάρτητης Ουκρανίας είναι πολύ λιγότερα στο μυαλό ορισμένων απέναντι σε επτά και πλέον δεκαετίες κοινής σοβιετικής πορείας υπό τη ρωσική ηγεμονία.
Ο δεύτερος λόγος υπέρ του ναι, είναι είτε ο φόβος είτε η ελπίδα που προκαλεί αυτή η κίνηση.
«Αν ψηφίσω όχι θα εκτελεστώ ή θα πάω φυλακή;. Αν ψηφίσω θετικά, θα έχω εύνοια στο νέο καθεστώς»;
Αυτά ήταν τα ερωτήματα που φέρονται να ανακυκλώνονταν στα μυαλά των διαστακτικών Ουκρανών των τεσσάρων επίμαχων περιοχών.
Δείτε και μια άλλη πτυχή. Στην Ελλάδα του 1944, της απελευθέρωσης, αν οι απελευθερωτές εμφανίζονταν με μια κάλπη για ένα αντίστοιχο δημοψήφισμα, τι θα ψήφιζαν τότε οι Έλληνες; Τους Γερμανούς κατακτητές ή τους απελευθερωτές;
