ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
17 Μαρτίου 1821, και στην πλατεία της Αρεόπολης καταφθάνουν πάνοπλοι Μανιάτες από κάθε γωνιά της Μάνης. Μια χούφτα ανυπότακτων πολεμιστών, ξεκινά αυτό που έμελλε να γίνει πύρινο ποτάμι που θα κατακαύσει τον προαιώνιο εχθρό του γένους.
Η σπίθα που θα εξελιχθεί σε πυρκαγιά απ' άκρου εις άκρον σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ο ιερέας του ναού των Ταξιαρχών στην Αρεόπολη ευλογεί τα όπλα τα ιερά και ο όρκος που ακολουθεί επισφραγίζει την άσβεστη φλόγα των Μανιατών για την Νίκη: "Ορκίζομαι, εις το όνομα του Παντοδύναμού μας Θεού, εις το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος, να χύσω και την υστέραν ρανίδα του αίματός μου, υπέρ πίστεως και Πατρίδος. Ορκίζομαι, να μη βλέψω εις τα όπισθεν εάν δεν αποδιώξω τον εχθρόν της Πατρίδος" και της Θρησκείας μου. Ορκίζομαι, «Ταν ή επί Τας» και «Νίκη ή Θάνατος» υπέρ Πίστεως και Πατρίδος..." Η μανιάτικη σημαία: γαλανός σταυρός σε λευκό φόντο, γράφει στο κάτω μέρος "Νίκη ή θάνατος" όχι "ελευθερία" καθώς οι Μανιάτες ζούσαν ήδη ελεύθεροι.
Σε λίγο ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης και οι Κυριακούλης και Ηλίας Μαυρομιχάλης ξεκινούν επικεφαλής των Σπαρτιατικών στρατευμάτων για την Καλαμάτα. Σήμερα το μήνυμά τους πιο επίκαιρο από ποτέ: ΝΙΚΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ
