ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Έχασε και πάλι η Μαρίν Λεπέν, έχοντας ωστόσο αυξήσει κατά 36% την ισχύ της έναντι των αποτελεσμάτων του 2017. Κι αυτό έχοντας ένα ολόκληρο πλανητικό κατεστημένο απέναντί της. Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ωστόσο ότι αυτή ήταν και η τελευταία ήττα. Την επόμενη φορά - πιθανότατα υπό άλλον ηγέτη (Ζεμούρ ή Μαριόν Λεπέν) η Γαλλία θα έρθει σε πατριωτικά χέρια.
Το σημαντικότερο μάθημα ωστόσο από αυτή τη συγκυρία αφορά στη διάρκεια του αγώνος του ΕΘνικού Μετώπου και εν συνεχεία Ευνικού Συναγερμού. 50 χρόνια αγώνος και ακόμη δεν έχει πιει νερό απ’ την πηγή. Δεν τα παράτησε όμως ποτέ. Δεν κάμφθηκε από τις αποτυχίες, δεν κάμφθηκε από τη νομοθεσία που ήταν μονίμως φωτογραφική εις βάρους του με σκοπό τον περιορισμό των πιθανοτήτων κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Δεν κάμφθηκε από το εμπάργκο των ΜΜΕ και των τραπεζών ούτε από τη στοχοποίηση από το εγχώριο και διεθνές κατεστημένο.
Ας το έχουν στο μυαλό τους αυτό οι εγχώριοι πατριώτες που δυσκολεύονται να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρο και τα παρατάνε με την πρώτη αποτυχία. Και ας θυμούνται ότι πριν καν η Λεπέν δηλώσει την παραίτησή της, γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχει εξίσου - αν όχι μεγαλύτερη - δυναμική συνέχεια. Είναι κάτι τέτοιο δυνατόν στην Ελλάδα με τη λογική των κομμάτων - πολιτικών γραφείων και των κομματικών βάσεων των καναπεδάτων κλακαδώρων;
Προφανώς και όχι!
