x 
Καλάθι - 0,00 €

Καλάθι

Το καλάθι σας είναι άδειο.

Ελεύθερη Ώρα

Ψήφος Οργής…

Ο Τσίπρας έδωσε την νίκη στην Νέα Δημοκρατία… Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτό συνέβη. Ο Αλέξης επίστεψε ότι μπορούσε να κοροϊδέψει άνευ δυσκολίας τους ψηφοφόρους, χρησιμοποιώντας πεπαλαιωμένη συνθηματολογία, περί «Προοδευτικής συμμαχίας», προκειμένου να ξεχάσει ο κόσμος την αντιφατική του πορεία, και τα αχαλίνωτα ψεύδη του. Ένα παλιό τραγούδι έλεγε: «Μου είπαν τόσα ψέματα, τόσα πια που ξέχασα, τι θα πει αλήθεια…»! Ο στίχος απεικονίζει πλήρως τον αλαζόνα αρχηγό του σουρεαλιστικού ψευδοαριστερού σχήματος. Διότι, ο «πολιτικός σεισμός» των αποτελεσμάτων, δεν επήλθε από ξαφνικό έρωτα των ψηφοφόρων προς τον Κυριάκο.

Ήταν εκδήλωση οργής κατά του Τσίπρα, για τα εμφανή και χονδροειδή ψέματα τα οποία έκανε προεκλογική σημαία. Ολόκληρη η πορεία του Τσίπρα, ήταν μία «επιχείρηση πολιτικής απάτης», που έγινε ορατή, αμέσως μόλις πέρασε από την Αντιπολίτευση, στο σκάφος της εξουσίας. Φιλόδοξος και διψασμένος αρχομανής, ο Τσίπρας, ενόμισε ότι μπορούσε άνετα να πετάξει από πάνω του την στολή του επαναστάτη, και να φορέσει το «ευρωπαϊκό φράκο», με την βεβαιότητα, ότι οι οπαδοί, δεν θα το αντιλαμβάνονταν. Κι επειδή δεν πίστεψε ποτέ σε αρχές και ιδέες, αλλά τις χρησιμοποίησε απλά ώστε να ανέβει, εύκολα τις ξεφορτώθηκε, για να υπακούσει στα κελεύσματα των ξένων αφεντάδων της Κομισιόν.

Εάν ήταν ειλικρινής ιδεολόγος, από την στιγμή που στις Βρυξέλλες, ο Σόϊμπλε και η μαντάμ Μέρκελ του έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό, επέστρεφε στην Ελλάδα, απεκάλυπτε τους ευρωπαϊκούς εκβιασμούς και υπέβαλε παραίτηση, θα γινόταν πανίσχυρος. Εκείνος όμως, ήθελε μόνο την εξουσία, και χάριν αυτής, θυσίασε τα πάντα, ακόμα και την αξιοπρέπειά του. Επεδόθη σε εμετική υμνολογία της Μέρκελ και εδήλωσε υπακοή στις εντολές των Αμερικανών (Συμφωνία των Πρεσπών, κ.ά.). Χάριν του Ιερατείου των ξένων Τραπεζιτών, ο Τσίπρας εφήρμοσε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Κι ήλθε προεκλογικά με ύφος, χωρίς αιδώ, να λέει στους πονεμένους ανθρώπους, ότι αυτός θα καταργήσει το απάνθρωπο τραπεζικό μέτρο, λες και ήταν αθώος του αίματος.

Την πρώτη φορά που μπήκε στον εκλογικό στίβο, υποσχέθηκε να κάνει στροφή υπέρ των λαϊκών τάξεων, εναντίον της λιτότητας, και ακόμα δεσμεύτηκε, να καταργήσει τα Μνημόνια… Τα μεγάλα λόγια τον έφαγαν… Και τι δεν ακούσαμε τότε… «Η κατάργηση τού Μνημονίου και λιτότητας, αποτελεί μία στρατηγική ριζικής αναδιανομής εισοδήματος, πλούτου και ισχύος, από τις κυρίαρχες τάξεις και τους συμμάχους της, στην κοινωνική πλειοψηφία, και στο κοινωνικό κράτος…»! Πώς το λέει ο στίχος του τραγουδιού; «Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…». Ο Τσίπρας ενόμισε, ότι το φαινόμενο τής αμνησίας είναι γενικό και ρίχτηκε σε μία πομπώδη προεκλογική εκστρατεία, τάζοντας λαγούς με πετραχήλια…

Θυμήθηκε ξαφνικά, ότι η λιτότητα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του νεοφιλελευθερισμού… Δεν ετόλμησε κανείς, κατά την παρούσα φάση να ομολογήσει ότι οι κυβερνώσες ελίτ όλων των χωρών της Ευρωζώνης έχουν υποβάλει οικειοθελώς τον εαυτό τους σε έναν υψηλό κίνδυνο χρεοστασίου, προκειμένου να παγιώσουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Μόλις τον Ιανουάριο του 2015 ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός, προτίμησε να κρατήσει την καρέκλα της εξουσίας – έστω και ευτελισμένης – παρά να τολμήσει πολιτική ανατροπής… Το επαναλαμβάνουμε: Αυτή η μεγάλη πλειοψηφία που κέρδισε η Νέα Δημοκρατία, περιλαμβάνει και ένα κόσμο, που δεν ακολουθεί από πεποίθηση αυτό το κόμμα.

Το ψήφισε όμως, με θυμό, για να εκδικηθεί τον Αρχιερέα του ψεύδους. Οι ήττες φέρνουν αυτόματα τις εσωκομματικές αμφισβητήσεις, και λειτουργούν διασπαστικά. Τώρα τα στελέχη θα ζητήσουν από τον αρχηγό τους, τον «λογαριασμό». Θα πρέπει να αναλύσουν για το «τι έφταιξε» και μοιραίως τα βέλη θα στραφούν προς τον «χαρισματικό» ηγέτη, που τους οδήγησε στο βάραθρο. Οι δεύτερες εκλογές για τον Τσίπρα, θα είναι η μεγαλύτερη και πιο άχαρη δοκιμασία. Έχασε οριστικά τον «αέρα της νίκης». Οι ομιλίες του τώρα, θα έχουν την μορφή ελεημοσύνης και ικεσίας.

«Δώστε και σώστε…»! Δον Κιχώτης του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης, έβλεπε παντού νίκες σαρωτικές… Κι έκανε όνειρα για «προοδευτικές συμμαχίες», που ούτε προοδευτικές είναι, αλλά ούτε και ειλικρινείς συμμαχίες. Μόνη επιβεβλημένη κίνηση για τον Τσίπρα, είναι αυτή την στιγμή, η παραίτησή του από την ηγεσία του κόμματος. Είναι η ώρα της πληρωμής των λαθών που πύκνωσαν σε απίστευτο βαθμό. Τα κόμματα δεν μπορεί να είναι ιδιοκτησία κανενός στελέχους. Στην ελληνική Ιστορία, έχουμε δει πλείστα παραδείγματα που οι αρχηγοί κάποια στιγμή εγκατέλειψαν την ηγεσία και απομακρύνθηκαν. Βεβαίως, η επιστροφή κάποια στιγμή, ενδέχεται να πραγματοποιηθεί. Τίποτα δεν αποκλείεται στην πολιτική. Τώρα όμως, για τον Αλέξη, είναι η ώρα της αποχώρησης. Είναι ο μόνος τρόπος να μειώσει κάπως την Πανωλεθρία του. Να κρατήσει κάποια προσχήματα πολιτικής ευθιξίας. Αργότερα, μπορεί να του το αναγνωρίσουν. Η πεισματική όμως προσκόλληση στην αρχηγία, παρά την λαϊκή αποδοκιμασία, δείχνει πανικό και μικροπρέπεια. Οι 20 μονάδες διαφορά αποτέλεσαν την χαριστική βολή για τον εγωπαθή αρχηγό, που πίστεψε ότι απλά και μόνο ο όρος «Δεξιά», θα έδιωχνε μακριά τους ψηφοφόρους. Βέβαια, να μην γελιόμαστε.

Ο Μητσοτάκης έχει κι αυτός τα δικά του ολέθρια σφάλματα, για τα οποία έχουμε γράψει πολλές φορές (υποχρεωτικούς εμβολιασμούς, πρόστιμα και πολλά άλλα). Τίποτε απ’ αυτά δεν λησμονούμε, και κανένα κύμα υπεραισιοδοξίας, δεν μας καταλαμβάνει. Τα μικρά καλάθια, εδραιώθηκαν για τους ψηφοφόρους. Και θα διαπράξει ολέθριο λάθος ο Κυριάκος εάν νομίσει ότι ο λαός τού δίνει «λευκή επιταγή». Να μην του διαφεύγει το γεγονός, ότι οι θυμωμένοι ψηφοφόροι, εύκολα μεταναστεύουν… Τιμωρούν με τον ίδιο τρόπο εκείνους που νομίζουν ότι είναι αμετακίνητοι.

Τώρα, μία  ματιά στα άλλα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ επίστεψε ότι με τις καταγγελίες του αρχηγού του για τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, μπορούσε να εντυπωσιάσει. Άλλα είναι τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες. Ο Ανδρουλάκης λόγω εκλογικού συστήματος, είχε την «σιγουριά» του τρίτου κόμματος, που θα ήταν ο πολύφερνος γαμπρός, εάν ο Τσίπρας έβγαινε πρώτος. Δεν καταλάβαμε, γιατί τον διακατείχε αυτός ο ενθουσιασμός ανύπαρκτης νίκης. Στο ΠΑΣΟΚ δεν αντελήφθησαν, ότι ο επιτυχημένος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας Δημ. Μάντζος, καλύτερα καταρτισμένος από τον Ανδρουλάκη, και με «αρχηγικό προφίλ» που δεν διαθέτει ο νυν αρχηγός του «πράσινου ήλιου» θα είχε στην συγκεκριμένη στιγμή, πιθανότητες να ρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση. Ο Βελόπουλος κατόρθωσε να διασωθεί.

Στο Ντιμπέϊτ, έδωσε εξετάσεις με επιτυχία, και αναγνωρίσθηκε καλύτερος από τους άλλους αρχηγούς. Το ΚΚΕ πανηγυρίζει για  μία μονάδα παραπάνω που πήρε από το καθιερωμένο ποσοστό του, και δεν ζητάει τίποτε περισσότερο! Όπως θα λέγαμε στην «αργκώ», ο Κουτσούμπας, είναι …«στα φράγκα του»! Μία πιθανότητα υπάρχει στην προσεχή αναμέτρηση να μπει οριστικά στην Βουλή, και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ωστόσο, οι προβολείς της δημοσιότητας, θα επικεντρώνονται στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς γράφεται γι’ αυτόν ένα τραγικό φινάλε. Ο ενδοκομματικός σπαραγμός, θα προκαλέσει θύελλα. Ο Αλέξης μπορεί να κρατήσει εντυπωσιακή προβολή, εάν συνειδητοποιήσει ότι εσήμανε γι’ αυτόν, η ώρα της αποχώρησης από την ηγεσία του σουρεαλιστικού σχήματος.

Η παραμονή του, θα σηματοδοτήσει χειρότερα αποτελέσματα. Έχει σημασία, να μπορείς να επιλέγεις την ώρα της αναχώρησης. Τραγική φιγούρα ο Τσίπρας, οφείλει να αποσυρθεί καθώς σβήνουν τα φώτα της ράμπας, χωρίς χειροκροτήματα…



e-genius.gr ...intelligent web software