Ουκρανοί αξιωματούχοι και στρατιωτικοί αναλυτές παραμένουν επιφυλακτικοί μετά την ανακοίνωση απόσυρσης της Ρωσίας από τη μεγαλύτερη πόλη που έχει καταλάβει.
Δίπλα σε έναν χάρτη, ο Σεργκέι Σουροβίκιν, ο ανώτατος στρατηγός της Ρωσίας που ηγείται του πολέμου στην Ουκρανία, εμφανίστηκε στην κρατική τηλεόραση την Τετάρτη το απόγευμα για να πει στον Ρώσο Υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ότι τα ρωσικά στρατεύματα πρέπει να αποσυρθούν από την πόλη Χερσώνα.
«Τα περαιτέρω σχέδια και ενέργειές μας για την πόλη Χερσώνα θα εξαρτηθούν από το πώς θα εξελιχθεί η στρατιωτική-τακτική κατάσταση», είπε ο Σουροβίκιν.
Είπε ότι η υποχώρηση από τη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας που είχε καταλάβει η Ρωσία από την έναρξη του πολέμου στα τέλη Φεβρουαρίου ήταν μια κίνηση για να σωθούν οι ζωές Ρώσων στρατιωτικών εν μέσω δυσκολιών να κρατήσουν ανοιχτές τις γραμμές ανεφοδιασμού.
Στη συνέχεια, η κάμερα στράφηκε στον Σόιγκου, ο οποίος είπε ότι συμφωνούσε με τα συμπεράσματα του Σουροβίκιν και διέταξε την απόσυρση των στρατευμάτων και τη μεταφορά τους μέσω του ποταμού Δνείπερου.
Λίγες ώρες αργότερα, περίπου στις 23:00 ένας κάτοικος της περιοχής ανέφερε σε αραβικά μέσα ότι ακούστηκαν ρωσικά στρατιωτικά οχήματα να φεύγουν από τη Χερσώνα, τη διοικητική πρωτεύουσα της ομώνυμης περιοχής στη νότια Ουκρανία που χρησιμεύει ως πύλη προς την προσαρτημένη χερσόνησο της Κριμαίας.
Και οι δύο γέφυρες που συνδέονται με την Κριμαία έχουν υποστεί μερική ζημιά από επιθέσεις ουκρανικών πυραύλων τους τελευταίους μήνες, επιβραδύνοντας την κίνηση των Ρώσων στρατιωτών.
«Τους χτυπήσαμε με πυραύλους αρκετές φορές», είπε στο Al Jazeera κάτοικος της Χερσώνας, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας επειδή τα ουκρανικά στρατεύματα δεν έχουν εισέλθει στην πόλη, αναφερόμενος στις ουκρανικές δυνάμεις.
«Προσευχόμαστε να μπουν μέσα», είπε, προσθέτοντας ότι θα μείνει στο διαμέρισμά του κοντά στη γέφυρα Αντονίφσκι έως ότου τα ουκρανικά στρατεύματα εισέλθουν στην πόλη μετά από περισσότερους από οκτώ μήνες ρωσικής κατοχής.
Αλλά οι Ουκρανοί δεν βιάζονται - παρόλο που από τον Αύγουστο, έχουν διώξει Ρώσους από δεκάδες πόλεις και χωριά στη δεξιά όχθη του Δνείπερου, καταλαμβάνοντας περίπου το ένα δέκατο της περιοχής μεγέθους Βελγίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση αποχώρησης του Κρεμλίνου δεν είναι ξαφνική.
Η υποχώρηση από τη Χερσώνα «είναι ένα πιθανό αλλά ανεπιθύμητο σενάριο», είπε μια πηγή στο Κρεμλίνο στο διαδικτυακό περιοδικό Meduza.io νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Το δημοσίευμα παρέθεσε μάλιστα ένα έγγραφο που έλεγε ότι περιείχε οδηγίες από το Κρεμλίνο στα ρωσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης για το πώς να εξηγήσουν την υποχώρηση.
«Η ειρηνική εκκένωση της πόλης [της Χερσώνας] στην αριστερή όχθη του Δνείπερου πυροδοτείται από τον κίνδυνο μαζικού χτυπήματος στην πόλη από μια τεράστια ομάδα [Ουκρανών] εθνικιστών», φέρεται να ανέφερε η οδηγία.
Όμως ο Ουκρανός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Oleh Zhdanov πιστεύει ότι η υποχώρηση δεν είναι παρά μια παγίδα για να παρασυρθούν οι ουκρανικές δυνάμεις και να τους προκληθούν τεράστιες απώλειες. Υποστήριξε ότι οι ρωσικές δυνάμεις μεταμφιεσμένες σε πολίτες βρίσκονται κρυμμένες στις κατοικημένες περιοχές της Χερσώνας ώστε να πυροβολούν εναντίον Ουκρανών στρατιωτικών.
«Στην κάμερα, θα φαίνεται σαν φερόμενοι ως άμαχοι να αντιστέκονται στον ουκρανικό στρατό», ανέφεραν την Πέμπτη.
Οι κορυφαίοι Ουκρανοί αξιωματούχοι είναι εξίσου επιφυλακτικοί.
«Μέχρι να αιωρείται η ουκρανική σημαία πάνω από τη Χερσώνα, δεν έχει νόημα να μιλάμε για αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων», δήλωσε ο βοηθός του προέδρου Mykhailo Podolyak σε σχόλια του την Τετάρτη.
Πριν από την ανακοίνωση της υποχώρησης, οι διορισμένοι από τη Ρωσία αξιωματούχοι προέτρεπαν για εβδομάδες δεκάδες χιλιάδες πολίτες να εγκαταλείψουν την πόλη και κατέστρεψαν εκατοντάδες βάρκες όλων των μεγεθών και στις δύο όχθες.
Πολλοί προτίμησαν να μείνουν στην πόλη, η οποία είχε προπολεμικό πληθυσμό σχεδόν 300.000 ανθρώπων, παρά τους κινδύνους.
«Η μαμά μου αρνήθηκε να φύγει, και τώρα είναι στο διαμέρισμά της με ένα σακί με μακαρόνια», είπε σε αραβικά μέσα ο Anton Chervenko, πωλητής στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, Κίεβο.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι Ρώσοι φεύγοντας, αφαίρεσαν επίσης ρωσικές σημαίες και πήραν ακόμη και δύο χάλκινα αγάλματα τσαρικών στρατηγών του 18ου αιώνα.
Ωστόσο ο περιφερειακός νομοθέτης της Χερσώνας Serhiy Hlan είναι ανένδοτος ότι η υποχώρηση είναι πραγματική, επειδή η Ρωσία δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να κρατά τις δυνάμεις της στη δεξιά όχθη του Δνείπερου εν μέσω καθημερινών επιθέσεων από πυραύλους που παρέχονται από τη Δύση.
«Οι απώλειες που υπέστησαν οι Ρώσοι τους τελευταίους μήνες άρχισαν να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο επειδή λαμβάνουμε περισσότερη βοήθεια από τους δυτικούς εταίρους μας», αναφέρουν οι Ουκρανοί.
Η μάχη της Χερσώνας δεν έχει τελειώσει, αλλά οι ρωσικές δυνάμεις έχουν εισέλθει σε μια νέα φάση – δίνοντας προτεραιότητα στην απόσυρση των δυνάμεών τους πέρα από τον ποταμό και καθυστερώντας τις ουκρανικές δυνάμεις, αντί να επιδιώκουν να σταματήσουν εντελώς την ουκρανική αντεπίθεση, σύμφωνα με αναλυτές
Ο Nikolay Mitrokhin, αναλυτής με έδρα τη Γερμανία, προειδοποίησε ότι η υποχώρηση της Ρωσίας από την πόλη μπορεί να οδηγήσει σε μαζικούς, αδιάκριτους βομβαρδισμούς από την αριστερή όχθη.
Οι ουκρανικές δυνάμεις «θα πρέπει να περιμένουν ότι οι Ρώσοι θα καταστρέψουν εύκολα την πόλη με βομβαρδισμούς από την αριστερή όχθη, όπως το κάνουν με το Χάρκοβο», την πόλη της ανατολικής Ουκρανίας που βομβαρδίζεται σχεδόν καθημερινά από την έναρξη του πολέμου, σύμφωνα με τον Mitrokhin, ειδικός στη Ρωσία στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης, όπως είπε στο Al Jazeera.
Η φιλορωσική διοίκηση της Χερσώνας μετακόμισε στην πόλη Henichesk, στα νότια της περιοχής, νωρίτερα αυτό το μήνα.
Εν τω μεταξύ, δεκάδες χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες που υποχωρούν έχουν πλημμυρίσει την πόλη, μετακομίζοντας στα άδεια σπίτια και διαμερίσματα των ντόπιων που είχαν φύγει, σύμφωνα με κάτοικο της περιοχής.
Η παρουσία τους ενέτεινε τη βία εναντίον ντόπιων φιλο-Ουκρανών ακτιβιστών και υποστηρικτών που ρίχνονται σε πρόχειρες φυλακές γνωστές ως «υπόγεια», είπε ο ίδιος κάτοικος.
«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στα υπόγεια, ακόμη και γυναίκες», πρόσθεσε υπό τον όρο της ανωνυμίας.
Ωστόσο, είναι αισιόδοξος για τον ρυθμό της ανακατάληψης – και ελπίζει ακόμη ότι και η Κριμαία θα απελευθερωθεί σύντομα και θα γίνει ξανά ουκρανική.