Γράφει ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος
Ενώ αναμένονται την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου τα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα για το έγκλημα των Τεμπών, η κηδεία του Βασίλη Καλογήρου στη Λάρισα έδωσε το έναυσμα για τη λαϊκή αντίδραση-αντίσταση κατά της σημερινής διακυβέρνησης της χώρας!
Ανεξαρτήτως των γεγονότων και την αξία των πληροφοριών που έρχονται στη δημοσιότητα, η κοινή γνώμη είναι πεπεισμένη, ότι οι χειρισμοί της κυβέρνησης στη τραγωδία των Τεμπών δεν υπήρξαν οι ενδεδειγμένοι, με αποτέλεσμα να εκτεθεί και να δώσει την αφορμή στην αντιπολίτευση να εξαπολύσει δριμεία επίθεση εντός και εκτός της Βουλής.
Τα χαρακτηριστικά της υπόθεσης ομοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με την υπόθεση του Γρηγόρη Λαμπράκη που δολοφονήθηκε από τους παρακρατικούς στη Θεσσαλονίκη και ανάγκασαν τον Κων. Καραμανλή να αναρωτηθεί τότε για το ποιος κυβερνούσε το κράτος. Διότι ανεξάρτητα αν αποδεχόταν τότε ή όχι τις αποφάσεις της δικαιοσύνης, στις οποίες τότε πρωτοστάτησε ως ανακριτής ο Χρήστος Σαρτζετάκης, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί πολιτικά και επικοινωνιακά το πρόβλημα και να μεταπείσει την κοινή γνώμη, ότι η κυβέρνηση και ιδίως ο Καραμανλής δεν έφεραν ευθύνη για το έγκλημα!
Ανάλογη υπήρξε και τώρα η αντιμετώπιση από την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη της τραγωδίας των Τεμπών. Διότι αν η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός δεν ευθύνονται για την τραγωδία, τότε μιας άλλης μορφής παρακράτος, είναι υπεύθυνο για τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν γύρω από το συγκλονιστικό γεγονός, αφού στους αρχικά πρώτους νεκρούς των τρένων προστέθηκαν μέσα στα δύο αυτά χρόνια, άλλοι 3, που ενέχονταν στον εκτροχιασμό και προχθές ο γιος της εισαγγελέως Λάρισας!
Η Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, είναι μια μέρα, όπου θα δοκιμαστούν οι αντοχές της δημοκρατίας και του πολιτεύματος. Και θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές οι αρχές τήρησης της τάξης και της ασφάλειας πώς θα αντιμετωπίσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και την οργή του λαού. Και τούτο γιατί η κοινωνία είναι πολύ θυμωμένη με τα όσα συμβαίνουν και θα αντιδράσει, προσθέτοντας στην οδύνη για το χαμό των θυμάτων των Τεμπών και την αγανάκτησή της από την ακρίβεια, την ανασφάλεια και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού, παρόλο που ομνύουν όλοι στο επιτελικό κράτος!
