ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ ΔΑΚΟΓΛΟΥ

Του Γιώργου Σαγιά
τ. αντιδημάρχου Λαμαίων
Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές, Κυρίες και Κύριοι
Προπέμπουμε σήμερα τον ιστορικό Αρχηγό του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος, τον Αρχηγό του ΕΝ.Ε.Κ., Συναγωνιστή Πολύδωρο Ιπποκράτους Δάκογλου.
Είναι ιδιαιτέρως φτωχά τά λόγια για να περιγράψουν τον μεγάλο αυτόν Έλληνα Εθνικιστή, την γενναία ψυχή, την μεγάλη καρδιά του, το βελτιόδοξο σθένος του. Είναι ιδιαιτέρως φτωχά τα λόγια για να περιγράψουν την τεράστια προσφορά του στο ελληνικό εθνικιστικό κίνημα – και μάλιστα σε καιρούς πολύ χαλεπούς και σε συνθήκες ιδιαιτέρως αντίξοες. Είναι ιδιαιτέρως φτωχά τα λόγια για να περιγράψουν τον συνεχή, επίπονο, πεισματικό, στοχευμένο και ανυποχώρητο αγώνα του για προώθηση της εθνικιστικής κοσμοθεωρίας, ιδεολογίας και πολιτικής.
Ο Πολύδωρος δημιούργησε οικογένεια. Οι δικοί του και οι οικείοι του, ας δεχθούν τα συλλυπητήριά μας. Δημιούργησε όμως και μια άλλη, ευρύτερη οικογένεια: την οικογένεια των Ελλήνων Εθνικιστών, με χιλιάδες μέλη σε όλη την επικράτεια. Ως το τέλος της εν τω κόσμω τούτω ζωής του, συνέγειρε πλήθος ανθρώπων με τον πύρινο λόγο του, το δυνατό βλέμμα του, την συνεχή και άοκνη δράση του.
Πολιτικός οραματιστής, ιδεολογικός καθοδηγητής, αποφασιστικός, δυναμικός, ανυστερόβουλος, ευρύνους, χιουμορίστας και πρωτοπόρος, προσπάθησε –ως άλλο ηφαίστειο– να ανοίξει πόρους σε πετρώδες έδαφος ώστε να ξεχυθεί η λάβα του εθνικισμού, να κατακάψει την σαπίλα, την σήψη και την παρακμή και να δημιουργήσει το γόνιμο έδαφος για τον αμπελώνα του αγώνα. Εκεί που ήδη φυτρώνει το μέλλον, εκεί που είναι ήδη η ρόγα φλογάτη κι ετοιμάζεται να χαρίσει το νέκταρ της στον ελληνισμό για την Ελλάδα του μέλλοντός μας. Γιατί, όπως έλεγε, «το μέλλον δεν το προβλέπουμε, το δημιουργούμε», με τη νεολαία στην πρωτοπορία: «Στα χέρια των νέων ο αγώνας»!
Ο Πολύδωρος Δάκογλου ήταν πολυπράγμων. Ασχολήθηκε –μεταξύ άλλων– με επιτυχία με την δημοσιογραφία αλλά υπήρξε και πολιτικός μέντορας πολλών, τόσο στην αυτοδιοίκηση όσο και στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Δεν ήταν κατάλληλος ο χρόνος να δρέψει καρπούς επιτυχίας γιατί απλά αυτός, μαζί με λίγους συναγωνιστές στην αρχή, περισσότερους αργότερα, ετάχθησαν αυτοβούλως να ανοίξουν τον δρόμο που δεν υπήρχε. Όπως χαρακτηριστικά έλεγε κι ένα σύνθημα ενάντια στο κόμμα των πολιτικών κομμάτων που μου συνθέτουν οι συστημικοί, «Δίνουμε πρόσωπο στο χάος, το προσωπικό μας». Γιατί, όπου δεν υπάρχει δρόμος, οι Εθνικιστές τον ανοίγουν. Γιατί... ήταν ο Αρχηγός!
Έως το τέλος της εγκόσμιας ζωής του, ως βουλησιοκράτης και βελτιόδοξος, προσπαθούσε να ανοίξει δρόμους για ένα κίνημα ενιαίο, εθνικιστικό, δυναμικό και νικηφόρο. Τα τελευταία χρόνια μαζί με μια μικρή ομάδα συναγωνιστών, διερευνούσαν νέο δρόμο απέναντι στο συστημικό τείχος. Το ρήμα κινώ χαρακτήριζε το νέο κίνημα για να κερδηθεί ο λαός, με τον οποίο θα ολοκληρωθεί ο όποιος μεγάλος σκοπός.
Μπορεί να μην πρόλαβε να δει να δρομολογούνται οι εξελίξεις όπως επιθυμούσες, όμως, ας μου επιτραπεί μία ερμηνεία της ουσίας όσων ήθελε να πει προς το σύστημα και τους συστημικούς: ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ! Είμαστε εδώ, είμαστε παρόντες, είμαστε ενεργοί και σας λέμε τούτο: Είμαστε ΔΥΝΑΜΙΣ!
Αρχηγέ του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος,
Αρχηγέ του ΕΝ.Ε.Κ. Συναγωνιστή Πολύδωρε Δάκογλου,
Εκεί που πας, να πεις χαιρετίσματα στις συναγωνίστριες και στους συναγωνιστές μας, στην αόρατη και άχρονη φρουρά των απροσκύνητων και να τους μεταφέρεις πως συνεχίζουμε να παίρνουμε μιαν ανηφοριά, συνεχίζουμε να παίρνουμε μονοπάτια που οδηγούν στη λευτεριά. Να τους πεις ότι ο αγώνας συνεχίζεται με προοπτική τη νίκη!
Καλό ταξίδι Πολύδωρε Δάκογλου
Αθάνατος!