Γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης
Η είδηση έρχεται από το Σαν Φρανσίσκο. Η εταιρεία Τεχνητής Νοημοσύνης, σχεδιάζει να προσθέσει την CLOUD υπηρεσία της GOOGLE, ώστε να καλύψει τις… «αυξανόμενες ανάγκες» της σε υπολογιστική ισχύ.
Οι δύο ισχυροί ανταγωνιστές στον τομέα της τεχνητής «παραφροσύνης» - λέει η ανταπόκριση από τις ΗΠΑ – αποτελεί την πιο πρόσφατη προσπάθεια της OPENAI «να διαφοροποιήσει τις πηγές υπολογιστικής ισχύος, πέραν των ορίων της MICROSOFT, η οποία αποτελεί και τον μεγαλύτερο επενδυτή της εταιρείας…». Στην ανταπόκριση αναφέρονται πολλά με τα ονόματα υπηρεσιών και αρχικά μοντέλων, τα οποία είναι δυσανάγνωστα για τους μη θιασώτες της ηλεκτρονικής δικτατορίας. Κάνουν λόγο μάλιστα, και για… «υπερνοημοσύνη» την οποία ετοιμάζουν οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι.
Στην Λίμνη Ταχόε και στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια, έχουν προχωρήσει σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις, με τις οποίες ο άνθρωπος θα καταστεί υπηρέτης των ρομπότ, και οι μαζικές απολύσεις από όλα τα επαγγέλματα, θα εγκαθιδρύσουν την πλήρη υποβάθμιση τού ανθρώπου στον πλανήτη. Δυστυχώς, εδώ οι ευρωλάγνοι και οι τυφλοί ακόλουθοι της αμερικανικής πολιτικής εμφανίζουν όλον αυτόν τον εφιάλτη, σαν… «μέγα επιστημονικό επίτευγμα»! Στα τηλεοπτικά δελτία και σε πληρωμένες καταχωρήσεις στον Τύπο, ο αφανισμός τού ανθρώπινου παράγοντα, σερβίρεται σαν «επίτευγμα», μπροστά στο οποίο άπαντες οι ανόητοι μένουν με το στόμα ανοικτό… Και κανένα κόμμα δεν αρθρώνει λέξη, μην τυχόν και πέσει την δυσμένεια των «επιστημονικών» δικτατόρων τής Υφηλίου.
Το περίεργο όμως είναι κάτι, που τυχαία επισημάναμε πρόσφατα. Ότι δηλαδή, όλα αυτά τα εφιαλτικά – παρανοϊκά σχέδια, είχαν ξεκινήσει από πολύ νωρίς, όταν τα περί ρομπότ και «τεχνητής σκέψης», ακούγονταν σαν προϊόντα «επιστημονικής φαντασίας», και ουδείς τους έδινε σημασία. Στο φύλλο, λοιπόν της «Βραδυνής» στις 21 Ιουνίου 1954, στην τρίτη σελίδα, διαβάζουμε μία ανταπόκριση, που τότε οι αναγνώστες την θεώρησαν ως υπερβολή! Η ανταπόκριση ερχόταν από το Παρίσι. Αντιγράφουμε: «Οι παρισινοί είχαν το προνόμιο να ιδούν τον τελευταίο καιρό, πολλά ρομπότ που μόλις είχαν βγει φρέσκα-φρέσκα από τα εργαστήρια, και να θαυμάσουν την καταπληκτικήν εξέλιξιν που επραγματοποιήθη εις το είδος αυτό, επί των ημερών μας.
Τα αινιγματικά αυτά πλάσματα, των οποίων κανένας δεν είναι σε θέση να προφητέψει το μέλλον, αιφνιδιάζουν κάθε τόσο το κοινόν με τις επιτεύξεις τους, και γεννούν ανάμικτα αισθήματα ανησυχίας και ικανοποιήσεως εις τους ανθρώπους. Από τα τελειότερα δημιουργήματα τού είδους, είναι οι… ηλεκτρονικές αλεπούδες του Ντυκρόκ, που επεδείχθησαν τελευταία εις μίαν μεγάλην έκθεσιν εις την δεξιάν όχθην τού Σηκουάνα.
Εξάλλου, εις την διεθνή εμποροπανήγυριν των Παρισίων, επεδείχθη ένα αυτόματον, το οποίον επροκάλεσε την κατάπληξιν τού κοινού. Ήταν ένας ευφυέστατος συνδυασμός δύο ενδόξων προγόνων του, της πάπιας τού Βοκανσόν και του σκακιστού του Μέτζελ. Έκανε δηλαδή, σειράν πολυπλόκων ενεργειών και υπολογισμών με ταχύτητα και ακρίβειαν, την οποίαν ούτε να ονειρευτεί μπορεί ο άνθρωπος. Τι βλέπουμε σήμερα; Το ρομπότ έχει εισαχθεί πλέον εις την ζωήν μας, και αποτελεί σημαντικόν μέρος αυτής. Χρησιμοποιείται μάλιστα, εκεί που δεν το προσέχουμε. Η αυτόματη κλίμαξ του μετρό, η οποία αρχίζει να γυρίζει, μόλις το ηλεκτρικό «μάτι» του όλου μηχανισμού αντιληφθεί άνθρωπον πλησιάζοντα. Είναι ένα ρομπότ.
Ρομπότ είναι ακόμα, και το αυτόματο φως των διασταυρώσεων ορισμένων δρόμων της πρωτευούσης, που ανάβει μόλις ιδεί τροχοφόρον να πλησιάζει σε ορισμένην απόστασιν…». Αυτά όλα, λοιπόν, ήταν τα πρώτα δείγματα τής «ρομποτικής απολυταρχίας», αλλά – όπως έγραφε η ανταπόκριση – ο κόσμος δεν θα έπρεπε να ανησυχεί! Κι όμως, κάποιοι έκρουσαν τον κώδωνα κινδύνου από τότε, δηλαδή το 1954. Το δημοσίευμα της «Βραδυνής», συνέχιζε: «Ένας ειδικός, ο δόκτωρ Κουφινιάλ, ομιλών τελευταία για τα έργα ενός διασήμου ρομπότ, τού «ανθρωποειδούς Άσμπυ», ετόνισε ότι ελάχιστα πλέον απέχουμε από τον «σκεπτόμενον μηχανικόν άνθρωπον»! Μας γεννά δε αυτός την βεβαιότητα, ότι πολύ σύντομα θα έχουμε και τον τύπον αυτόν αυτομάτου.
Υπάρχει, βέβαια, και η αντίθετος άποψις, την οποίαν εξέθεσεν αριστοτεχνικά εις ένα πρόσφατον σοφόν βιβλίον του, υπό τον τίτλον «Η τεχνητή σκέψις», ο δόκτωρ Πιέρ Λατίλ: Ποτέ δεν θα επιτευχθεί τεχνητή σκέψις! Η σκέψις, υπό την ακριβή έννοια που αποδίδομεν εις την λέξιν, θα μείνει εις το διηνεκές αποκλειστικόν προνόμιον του ανθρώπου. Υπάρχουν μηχανικά αυτόματα, τα οποία επιτυγχάνουν να παραγάγουν μίαν συγκεκριμένην εγκεφαλικήν λειτουργίαν, όπως π.χ. τον υπολογισμόν. Δεν αποκλείεται δε αύριον, μεθαύριον, να επινοηθούν και άλλα αυτόματα, ακόμη ικανότερα! Ποτέ όμως δεν θα κατασκευαστεί εγκέφαλος σκεπτόμενος υπό την έννοιαν που σκέπτεται ο άνθρωπος…»!
Πριν από 71 χρόνια, ο δυστυχής δόκτωρ Πιέρ Λατίλ δεν μπορούσε να φανατιστεί κάτι τόσο «τολμηρό», ότι θα είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει «τεχνητή νοημοσύνη», η οποία θα προκαλούσε τον παραγκωνισμό τού ανθρώπου, στα πλαίσια μιάς παγκοσμιοποιημένης δικτατορίας. Πράγματι, το 1954 κάτι τέτοιες θεωρίες, έμοιαζαν σαν… μυθιστορηματικές. Φαίνεται όμως, ότι οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι είχαν την υπομονή να προχωρούν αργά, αλλά σταθερά τα σκοτεινά τους σχέδια. Εβδομήντα χρόνια μέσα στην αιωνιότητα, βέβαια, δεν είναι τίποτα. Γενιές ήλθαν, και γενιές έφυγαν και φεύγουν. Μόνον οι «επιστημονικοί» ραδιούργοι εργάζονται ακατάπαυστα στο πείσμα του χρόνου. Σήμερα, ο διαβολικός νους, αυτός ο «επιστήμων» που λέγεται Μαρκ Ζούκερμπεργκ σκοπεύει να στελεχώσει την νέα του ομάδα, με περίπου 50 «εξειδικευμένα» στελέχη, τα οποία στρατολογεί ο ίδιος προσωπικά, και μάλιστα έχει δημιουργήσει χώρο γραφείων για τους «ειδικούς παράφρονες» στα κεντρικά της «ΜΕΤΑ» στο MEΝLO PARK, ώστε να τους έχει δίπλα του και να τους καθοδηγεί.
Εξάλλου, συγκροτεί την μυστική αυτή ομάδα, σε συνδυασμό με μία προγραμματισμένη επένδυση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων της «ΜΕΤΑ» στην SCALE AL, η οποία προσφέρει «υπηρεσίες δεδομένων» για να υποστηρίξει τις εταιρείες να εκπαιδεύσουν τα μοντέλα λεγόμενα της ΙΝ. Ο ιδρυτής της SCALE AL, ο Αλεξάντερ Γουάνγκ πρόκειται να ενταχθεί στην ομάδα «υπερνοημοσύνης» τού CEO της ΜΕΤΑ, μετά την ολοκλήρωση τής συμφωνίας. Ο τρελός επιστήμων Ζούκερμπεργκ εδήλωσε ορθά-κοφτά, ότι η τεχνητή νοημοσύνη, αποτελεί προτεραιότητα για την εταιρεία του. Οι κίνδυνοι που έρχονται για την ανθρωπότητα, είναι τεράστιοι. Διερωτάται κανείς: Θα ξυπνήσουν ποτέ τα χρεοκοπημένα πολιτικά κόμματα, για να φράξουν τον δρόμο στην συμφορά που έρχεται;
