ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Γράφει ο Μιλτιάδης Γ. Βιτάλης
Το ιερό λείψανο του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, από τις 27 Μαΐου είναι και πάλι ενωμένο. Στο Νέο Προκόπι της Ευβοίας παρουσία του μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου (ημέρα μνήμης του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου), η δεξιά χείρα του ενώνεται με το ιερό και θαυματουργό λείψανο.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, ο πρωταθλητής της υπομονής, χαρακτηρίζεται ως «ΝΕΟΣ ΙΩΒ». Το χέρι του Αγίου βρισκόταν στην ιερά μονή Παντελεήμονος στο Άγιο Όρος (ρωσικό μοναστήρι). Μεταφέρθηκε εκεί το χέρι του Αγίου τον Μάϊο του 1881, από τον ιερομόναχο Διονύσιο με την συνοδεία ενός προκρίτου του Προκοπίου.
Από τα γραπτά του ιερομονάχου Διονυσίου μαθαίνουμε ότι το 1880 ένας μοναχός από την ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος στάλθηκε στο Προκόπιο, εκ μέρους του καθηγουμένου και των αδελφών του, για να ζητήσει ένα απότμημα του θαυματουργού ιερού λειψάνου του συμπατριώτη τους Αγίου αφού είχαν πληροφορηθεί, είχαν μάθει πολλά και σημαντικά για τον ενάρετο βίο του, την πλούσια θαυματουργική χάρη του ιερού του λειψάνου.
Άλλοι από τους Προκοπιείς δέχτηκαν αμέσως με χαρά, άλλοι όμως, φάνηκαν απρόθυμοι και δεν έδωσαν την συγκατάθεσή τους. Ο Ρώσος μοναχός αναγκάστηκε να γυρίσει στο Άγιο Όρος με άδεια χέρια. Με την θαυματουργική όμως παρέμβαση τού Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, μετά από λίγο καιρό συνέβη αυτό που αρχικά διαφωνούσαν να αλλάξουν γνώμη.
ΟΜΟΦΩΝΑ πλέον οι κάτοικοι του Προκοπίου (της Καππαδοκίας) αποφάσισαν να αποκοπεί το δεξί χέρι του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου και να αποσταλεί στην ιερά μονή του Αγίου Παντελεήμονος στο Άγιο Όρος.
Ο Διονύσιος συνεχίζει την εξιστόρησή του λέγοντας ότι ο ίδιος και ένας πρόκριτος τού χωριού έφτασαν χωρίς περιπέτειες στο Άγιο Όρος, φέρνοντας μαζί τους το δεξί χέρι του Αγίου. Οι αδελφοί της μονής τους υποδέχτηκαν πανηγυρικά και τους φιλοξένησαν με μεγάλη χαρά και αγάπη.
Μετά από παραμονή ενός μήνα ο Διονύσιος και ο πρόκριτος ξεκίνησαν τον δρόμο της επιστροφής έχοντας μαζί τους πολλά δώρα και ένα χρηματικό ποσό συνδρομή του ρωσικού μοναστηριού, προς την ανέγερση ενός παρεκκλησίου πάνω στον τάφο τού Αγίου.
Αργότερα, με την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών, (Συνθήκη της Λωζάνης), τον Σεπτέμβριο του 1924 ο Παναγιώτης Π. μεταφέρει κρυφά μέσα σε κιλίμι το ιερό σκήνωμα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου για να το μεταφέρει στην Ελλάδα.
Φτάνουν στην Χαλκίδα με το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης» και υποδέχονται το Άγιο Λείψανο ο τότε Μητροπολίτης Χαλκίδος Γρηγόριος και αργότερα στο Νέο Προκόπιο Ευβοίας.
Το Απρίλιο του 2005 το σκήνωμα μεταφέρεται σε νέα λάρνακα που κοσμείται από δέκα ανάγλυφες παραστάσεις γεγονότων της ζωής του Αγίου. Το σκήνωμα είναι τόπος θαυμάτων μεγάλων και μικρών που προκαλούν έκπληξη και δέος στους προσκυνητές.
Χιλιάδες προσκυνητές από πολλά σημεία συρρέουν στο Νέο Προκόπι Εύβοιας για να παρακαλέσουν τον Άγιο Ιωάννη να τους συνδράμει, να τους βοηθήσει να ξεπεράσουν μία σοβαρή ασθένεια, μία δοκιμασίας, μία περιπέτεια υγείας που τους βασανίζει.
Ο Άγιος συχνά-πυκνά ανταποκρίνεται στα αιτήματα των πιστών Χριστιανών. Το ιερό σκήνωμα είναι ένα σπουδαίο κειμήλιο της Ορθοδοξίας. Η χάρη του Αγίου έχει ξεπεράσει τα στενά τοπικά όρια της Εύβοιας και έχει λάβει παγκόσμιες οικουμενικές διαστάσεις.
Μάλιστα τα πολυάριθμα θαύματα που γίνονται εκεί αφυπνίζουν κοιμισμένες συνειδήσεις. Αυθεντικότητα πίστεως, πηγαιότητα των αισθημάτων, υπερβατικότητα της λογικής, τόπος προσευχής και θαυμάτων.
Εδώ ζει το Άγιο Πνεύμα, εδώ το αδύνατο γίνεται δυνατό!
Εδώ μπροστά στο ιερό σκήνωμα η ψυχή μεταμορφώνεται και γίνεται αγία… Εδώ καταρρέει η εκκοσμίκευση, ο συμβιβασμός, η καταστροφική «επιτυχία». Κυριαρχεί η συνειδητή αποταγή, η αγάπη στον Θεό και η αλήθεια Του.
Ο ταπεινός χώρος της λάρνακας, του σκηνώματος του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, κρύβει απαράμιλλης μεγαλοπρέπεια!!! Πολλά είναι και τα μυστικά θαύματα που γίνονται συχνά-πυκνά. Εδώ ο άνθρωπος αποκτά θεϊκότητα, εάν έχει φιλότιμο και πίστη.
«Τις πρεσβείες και τις μεσιτείες του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου να έχουμε στην ζωή μας».
