Ο Πρόεδρος της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ και το Ιράν συμφώνησαν σε εκεχειρία μετά τον 12ήμερο πόλεμο, με την έναρξη της κατάπαυσης να έχει ήδη τεθεί σε ισχύ σε διάστημα 24 ωρών. Ωστόσο, λίγες ώρες μετά, το Ισραήλ κατηγόρησε το Ιράν για παραβίαση του δικαιοστάσιοu, με ανταποδίδουσα επίθεση στην πόλη Beersheba, προκαλώντας αρκετές καταστροφές. Επιπλέον παρά τη συμφωνία τους, οι εντάσεις παραμένουν στο κόκκινο. Ειδικότερα, το Ιράν στόχευσε βάσεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, στο Κατάρ κι οι αμερικανικές δυνάμεις έριξαν δεκάδες βαλλιστικούς πυραύλους στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Την ίδια στιγμή, η Τεχεράνη ψήφισε για τη δυνατότητα κλεισίματος του Στενού της Χορμούζ, στρατηγικού κυρίως λιμανιού. Αν καταφέρει το Ιράν να απαγορεύσει την πρόσβαση των γιγαντιαίων δεξαμενόπλοιων που μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο στην Κίνα, την Ευρώπη κι άλλες μεγάλες ενεργειακές αγορές, οι τιμές του πετρελαίου θα εκτοξευθούν στα ύψη κι ενδέχεται να αποσταθεροποιήσουν την παγκόσμια οικονομία. Υπενθυμίζεται ότι, η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ ξεκίνησε στις 13 Ιουνίου, όταν ισραηλινά αεροσκάφη και drones του Mossad εξαπέλυσαν μαζική επίθεση σε ιρανικές εγκαταστάσεις, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους και καταστρέφοντας υποδομές.
Σε συνάρτηση με τα προηγούμενα, η Κίνα, μέσω δηλώσεων του προέδρου της, Σι Τζινπίνγκ, κάλεσε για αποφυγή της στρατιωτικής αυτής κλιμάκωσης, τονίζοντας πως «η σύγκρουση αυτή δεν είναι τρόπος επίλυσης». Αξίζει να τονιστεί επίσης ότι η ευρωπαϊκή ένωση καλεί για διπλωματική προσέγγιση, την ίδια ώρα που οι αμερικανικοί αναλυτές του NATO προειδοποιούν για την κρίση η οποία επικρατεί στο λιμάνι της Χορμούς, αλλά και την αστάθεια στις αγορές πετρελαίου. Τέλος, αυτή η επικίνδυνη σύρραξη, μας αναδεικνύει το πόσο γρήγορα μια τοπική επίθεση μπορεί να μετατραπεί σε ευρύτερη σύγκρουση. Η συμφωνία του Αμερικανού Προέδρου για εκεχειρία, αν κι υποδηλώνει ένα συναίσθημα αποσυμφόρησης, φαίνεται αρκετά εύθραυστη. Πιο συγκεκριμένα, η συνεχής αντιπαράθεση σε όλα τα παραπάνω, αποκαλύπτει ότι η ειρήνη δεν κερδίζεται με μονομερείς νίκες, αλλά με συνεχή διεθνή πίεση.
Εν κατακλείδι, η εκεχειρία αυτή, κι ας είναι πρόσκαιρη, πρέπει να αξιοποιηθεί διπλωματικά, γιατί αν δε βρουν μια κοινή λύση τώρα το Ισραήλ, το Ιράν κι η ΗΠΑ, οι πληγές θα ανοίξουν ξανά, κι αυτή τη φορά δε θα στάξουν αίμα, αλλά τις κραυγές των σκοτωμένων που κάποτε είχαν ζωή. Οι πολίτες και στις δύο πλευρές έχουν ήδη υποφέρει πολύ, αξίζουν κάτι περισσότερο από ένα διάλειμμα: αξίζουν μια βιώσιμη, ουσιαστική ειρήνη.
